HAYATIN KADINLARI/ Pınar Cumalı

 ARKA KAPAK

Annesinin hüküm giymesi sebebiyle hapishanede doğup büyüyen Hayat sonunda özgürlüğünü elde eder ve bir avukat olarak yepyeni bir hayata yelken açar. Ancak geçmiş dediğimiz şeyin bir gölge misali sahibini asla bırakmayacağından habersizdir.

Kendini bulduğu aşk üçgeni içerisinde vereceği kararlara paralel geçmişiyle yüzleşecek ve annesi Kader’in izinden gidip gitmeyeceği, onun izinden istemeyerek de olsa gitmiş, daha doğrusu buna mecbur bırakılmış diğer mahkûm kadınların yaşam öyküleri neticesinde şekillenecektir.

Elinizde tuttuğunuz bu çarpıcı roman, birey olmasına izin verilmemiş kadınların kulak ardı edilen acıklı hayatlarını tüm gerçekçiliği ile işlerken, tüm bu kadınların usta bir kurguyla nasıl Hayat’ın çevresinde toplandığına hayret ettiriyor.

ALINTI

".. bir kadın kendini savunmuyor ve susuyorsa sakladığı ya da korktuğu bir şeyler olduğuna o da inanıyordu."

"Adalet vicdanla doğru orantılı mıdır? Yoksa adalet vicdanı olmayanların elinde diye mi senin gibi binlerce suçsuz kadın ömrünü o deliklerde çürütüyor?"

"Ben kendime bir dünya yaratmış içinde insanları nasıl görmek istiyorsam öyle görmeye başlamışım. Asla gerçekleri göremediğim onca yıl.."

"..sadece insan olduğu için değer gördükleri, sorgusuz sualsiz sevildikleri, eksik yanlarını tamamladıkları bu hapishane arkadaşlarını bir ömür unutmuyorlar, orada olmuş bağları asla koparmıyorlardı."

YORUM

"Adıyla tezat bir yaşam.. Adım Hayat Güler ama hayat bana hiç gülmedi."

Hayat, Hayat Güler. Annesi cinayetten hüküm giyen bir kadın. Yaşamını hapishane de açan ilerleyen yıllarda hayatın gerçeklerini doğrusuyla, yanlışıyla deneyimleyerek öğrenecek onlarca insanlardan yalnızca biri.

Hayat yeni bir sayfa açarak yeni yaşamını, geçmişini unutarak ilerlemeyi tercih etse de işler düşündüğü gibi ilerlemez. Geçmiş hala geçmemiştir çünkü. Avukat olan Hayat, staj yaptığı büroda bir meslektaşının tez çalışması ile kapanmayan geçmişin kapılarını belki de kapatacak bir çalışmaya adım atar.

Suçsuz yere hüküm giyen kadınları adaletin varlığına, hakkın, hukukun varlığını göstererek ikinci bir şans için uğraşacaktır.

Yok öyle bir takım elbise giydi iyi hal indirimi, yok öyle yemeğin salçasını az koydu diye evin dengesini bozdu diye iyi hal indirimi, yok öyle kadın dediğin sesini çıkarmaz hep susar indirimi..

Cinsiyet hiçbir zaman haksız bir neden değildir. Her insan, insan olduğu için yargılanır. Erkekmiş yapar, kadınmış yapmaz diye bir kural ne gördüm ne de duydum. Duymayı da reddediyorum..

Kadın olmak sadece yaşadığımız bu ülkede değil her yerde zordur. Yüzyıllardır gelen bu ataerkil bir yaşam biz kadınların yaşamını oldukça zorlayıcı bir etkisi vardır. Günümüzde hala kültür olsun, töre olsun o olsun bu olsun bir sürü bahane öne sürerek bir sürü suçsuz kadının hayatını karardığına şahit oluyoruz. 

Bu durumların yaşanma sebebi bana hiçbir zaman mantıklı gelmedi, gelmeyecekte. Ama öncelikle hiçbir zaman kabul etmeyeceğim bir durum var ki.. Bir kadının yaşamını hemcinsi tarafından baskılanmasını asla kabul edemem. Kadının en büyük yarasını bir başka kadın açıyor.. 

Yazarın ele aldığı konu benim için oldukça anlamlı ve özeldi. O kadar çok hikaye var ki aslında bizim bilmediğimiz, neler neler oluyor biz göremiyoruz. Gördüklerimiz de zaten yeterince yaralıyor orası ayrı bir konu tabi..

Kaleminin akıcılığı, üslubu, seçilen karakterin baştan aşağıya özelliklerini yansıtma şekli olsun oldukça sağlamdı. Hayatın yaşama tutunma çabaları, deneyimsizlikleri veya deneyimleri ile ilerleyerek kendi hayatını rayına oturtma çabaları gerçekten muazzam yansıtılmıştı. 

Başlarda birkaç olayda rahatsız olmama rağmen ilerleyişinde bu rahatsızlığın yerine rahatlamaya bırakışı, kaleminin aslında ne kadar başarılı olduğunun bir göstergesi bana göre..

Kaleminin daim olması dileğiyle..