DON QUIJOTE II.CİLT/Miguel de Cervantes Saavedra

 ARKA KAPAK

124 Kısım Tekmili Birden “Don Quijote” Yapı Kredi Yayınları Kâzım Taşkent Klasik Yapıtlar Dizisi’nin yeni kitabı, İspanyol yazar Cervantes’in ünlü romanı Don Quijote, tam adıyla La Mancha’lı Yaratıcı Asilzade Don Quijote. Kitabın sunuş yazısını yazan Prof. Jale Parla’nın sözleriyle: “Birinci kısmının basıldığı 1605 yılından beri en çok okunan, en çok sevilen, en çok yorumlanan ve yeniden en çok yazılan La Mancha’lı Şövalye Don Quijote ve silahtarı Sancho Panza’nın serüvenleri”, bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de ilgiyle karşılanmış, ancak dilimize daha çok İngilizce ve Fransızca gibi ikinci dillerde çocuklar için hazırlanmış baskılarından yapılan çevirileriyle girmişti. Yine de, ancak bir iki tane ve ikinci dillerden de olsa, tam metin çevirileri de yapıldı. Şimdi ise, Jale Parla’nın yerinde saptamalarıyla: “Shakespeare’le birlikte belki de ilk kez modern okuru düşleyen” ve sadece “şövalye romanları”nın değil, “Rönesans’ta kullanılan bütün (yazınsal) türlerin otoritesini dyıkan” bu önce yazarın belki postmodern anlatıyı bile nerdeyse dört yüzyıl önceden haber veren bu öncü romanı ilk kez tam anlamıyla Türkçeye kazandırılmış oluyor. La Mancha’lı Yaratıcı Asilzade Don Quijote, Roza Hakmen’in İspanyolca aslından yaptığı tam metin çeviriyle ve Ahmet Güntan’ın şiir çevirileriyle nihayet dilimizde.

ALINTI

"Şimdi  lütfen söyleyin bakalım, elinde olmadan deli olan mı,yoksa bilerek delirenler mi  daha akıllıdır?"

"Bu dünyada bir insanın yapabileceği en büyük delilik, kimse öldürmediği halde, sırf keder yüzünden kendini ölüme terk etmektir."

"Her güzellik âşık etmez; bazılarına bakmaktan hoşlanılır ama istek uyandırmazlar; her güzellik âşık etse, istek uyandırsa, kalpler karmakarışık olur, yolunu şaşırır, nerede duracaklarını bilemezlerdi; çünkü sayısız güzel insan olduğundan, istekler de sayısız olurdu. Oysa derler ki, gerçek aşk bölünmez, kendiliğinden olur, zorla olmaz."

YORUM

"..kör köre kılavuzluk ederse, ikisi de çukura düşer."

La Mancha'lı Yaratıcı Asilzade Don Quijote efsanelerin efsanesi bir yapıt, doğru. Birinci kitabın yorumunu hatırlayanlar varsa, hatırlamıyorsanız bundan bir önceki gönderide mevcut :) beklentimin aşırı yüksek olduğunu, oldukça heyecanlı bir başlangıç yaptığımı ama bu kadar efsanevi bir yapıttan memnun kalamadığımı söylemiştim. Birinci kitabın yorumu tamamen duygulara dayalı bir yorumdu açıkçası, çok fazla analiz içermiyordu.

Şimdi eserin ikinci kitabı bittiğinde şöyle genel olarak kitaba baktığımda aslında okurken sadece olumsuz olaylara, güldürme, saçmalıklara takılı  kaldığımı fark ettim. Kitabı kapattım düşündüm dedim ki bu yazarın amacı neydi bu eseri ortaya çıkarırken, bu romanın yazılma  amacının yaşanılan dönemde şövalye kitaplarının kötü bir etkisi olduğunu, saçmalıklardan ibaret olduğunu düşünüp şövalye kitaplarının kökünü kazımak olduğunu söylemiştir. Amacına ulaşma şeklinin o kadar abartı olması, rahatsız edecek düzeyde olduğunu dile getirmeme gerek yok :) oldukça başarılı bir kalemle bu işin hakkını vermiş.

Dönemden etkilenmeyen bir yazar düşünülemez ve hayatından tamamen kopmuş bir eser yazmak, bilemiyorum ne kadar mümkün. Yazarın hayatını, tabi kaynaklara göre, okuuduğumda Don Quıjot'un davranışlarıyla örtüşüyordu. Yani neden bunu yapıyorsun sorusunun cevabı hayatındaki izlerde saklı.

Eserde en çok sevdiğim kısımlardan biri şiirlerdi, Cervantes in edebiyatla iç içe olan kişiliği şiirlerinde de gözüküyor. 

Eser normalde tek kitaplık olmasına rağmen kitap basıldıktan bir süre sonra yalancı, sahte bir kitap çıktı, Cervantes bu nedenle ikinci kitabı yazdı ve başka yalancı kitaplar çıkmaması için sonunda oldukça etkili bir son yazdı ( spoiler vermemek için yazmıyorum ) Hatta ikinci kitapta  yalancı kitaba değiniliyor. 

Bu bilgiyi şöyle verdim birinci kitap aslında final olabilecekken bu farklı kitabın ortaya çıkmasıyla bu yolculuğu olabildiğince uzatmış. Bilmiyorum ama ikinci kitap birinci kitaptan pek farkı yoktu, uzatılmış hissiyatı oluşturdu bende. Ama çıkma sebebi de oldukça mantıklı geldiği için bir şey de diyemiyorum :)

Öyle veya böyle bir başyapıtın daha sonuna gelmiş bulunmaktayız.