Hiçbir yere, hiçbir mekâna, hiçbir gruba, hiçbir tanıma ait değilim. Kimsenin beklentisi ya da hayal kırıklığı değilim. Kimsenin neşesi de değilim kederi de değilim. Kimsenin derdi de değilim devası da değilim. Hem hiç kimseyim hem de herkesim. Bütünün içinde hiç, hiçliğin ortasında biriciğim. Birçok konuda cahilim ama hiçbir konuda bilge değilim. Çaldığım her kapıda misafirim, kapattığım her kapının ardında güvendeyim. Ne istediğimi çoğu zaman bilsem de insanım; yanılırım, hata yapmaya meyilliyim.
Eksiklerimi ve zaaflarımı bilirim.
Kendimi de...
Biliyorum kendimi; sen şimdi o kapıyı aralık bırakırsan, arsız bir kedi gibi döner dolaşır ben yine sana gelirim.
İyisi mi kapat, ben de kendi yoluma gideyim.
ALINTI
"Cehennem, insanın ta kendisidir bence. Kendi düşünceleriyle, kendi sınırlandırmalarıyla, kendi korkularıyla çevirir dünyasını cehenneme."
"Kendime kendimden daha çok eziyet eden, beni benden daha fazla aşağı çeken kimsenin olmadığını idrak ettiğimden beri huzurluyum da aynı zamanda."
"Bildiğin yol güven verir insana ama yeni yerler görmek istiyorsan; o güvenin yerine cesareti koyman, bilmediğin yollara sağman ve kaybolmayı göze alman gerekir."
"Doğru zamanda vazgeçebilmenin de neticeye ulaştırabileceğini öğrendim."
YORUM
Yazarı takip ettiğimi söylemiştim ve bu eseri hakkında diğer eserlerine nazaran çok fazla övgü almıştı. Bilenler bilir bir şey çok övüldüğünde bende bir geri çekilme yaratıyor.. Tam tersi olduğunda ise içine çekiyor. Nedir bu kendimden çektiğim?
Evet çok övülmüştü bu eseri. E yazarı takip ediyorum, kalemini, düşünce yapısını da seviyorum niye bu kadar gerildin Beyza? Gerilmeme de gerek yokmuş. Hatta tam zamanında okumuşum bu eserini. Ruhumun bir köşesine dokunup orada asılı kaldı cümleler.
Kendi tecrübelerinden yola çıkarak, deneme tarzında bir eser aslında Hür. Okuduktan sonra içinizde sizi yiyip bitiren olayı bitirmeye adım atıyorsunuz. Tam anlamıyla bitirdiğimi söylemem ama adımımı attım diyebilirim. Farkında olduğum halde kendimi kandırdığım bir olayı beni dürterek bir kez daha farkına varmamı ve vazgeçmemi sağladı. Bu benim neredeyse beş yıldır süren iç savaşımın ilk zaferi. Anlamı tabi ki benim için büyük. Bu sadece kitabın bir konusu için geçerli tabi. Daha hayatımızın ortak sorunlarından çok fazlasına değinilmiş.
Ben bir solukta bitirdim. Çünkü başladıktan sonra durduramadım kendimi. Lakin bu eser yeni başucu kitabım olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Neden sorusunu alırsam şayet cevabım yukarıda da dediğim gibi ruhumda bir parçası asılı kaldı. Ve her ruhumun, kafamın soru dolu işaretler çıktığında bu eseri altını çizdiğim yerleri tekrardan okumak eminim beni çıkmazdan çıkaracaktır.
Tavsiye ettiğimi söylememe gerek kalmamıştır diye düşünüyorum..
Umarım sizin için de güzel bir deneyim olur. Keyifli okumalar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder