Minneapolis'in sakin banliyölerinden birinde yaşamakta olan Luke Ellis, bir gece yarısı evine giren davetsiz misafirler tarafından kaçırılır. Luke, penceresi olmayan fakat tıpkı kendisininkine benzeyen bir odada gözlerini açar. Ve kapısını açıp dışarı çıktığında onun gibi özel yetenekleri yüzünden buraya getirilen birçok çocuğun odalarının sıralandığını görür. Enstitü...
Özel yeteneklere sahip çocukların tutulduğu bir hapishane, onlardan adeta intikam almaya yemin etmiş bir müdür ve insafsız personelin acı dolu yuvası. Burada vicdan azabı yok. Burası girişi olan ama çıkışı olmayan bir cehennem...
ALINTI
".. bu doğru olsun ya da olmasın, sorunun bir çözümü vardı. Her zaman bir çözümü vardı; öğrenmek bunun için faydalıydı işte; sorunların çözümünü bulmak için. "
"Sadece insan ırkının varlığını sürdürmesi değil, gezegenin geleceği de onların elindeydi. Bu uğurda yapabileceklerinin sınırı olmadığının farkındaydı."
"Yaşadığımızı sandığımız bu hayat gerçek değil. Sadece bir gölge oyunu ve ışıklar söndüğünde ben kendi adıma mutlu olacağım. Karanlıkta tüm gölgeler yok olur"
"Özgürlüğün ne demek olduğunu tam anlamıyla kavrayabilmek için insanın önce tutsak olması gerekir."
"Bu silahlarla yapılan bir savaş değil, bir zihin mücadelesi ve şayet kaybedersek sonuçları vahimden de öte olacak; hayal edilemez boyutlarda bir yıkım yaşanacak. Sadece on iki yaşında bir çocuk olabilirsin ama sen resmi olarak ilan edilmemiş bir savaşın askerisin."
Enstitü, özel yeteneklere sahip olan çocukları kaçırarak, yetenekleri kendi çıkarları ve dünyanın geleceği bu yeteneklere bağlı olduğunu ileri sürerek çocuklar üzerinde acımasızca deney yapan bir kuruluş. Kısacası bir savaş makinesi yaratılmakta.
(Özel yetenek olarak bahsedilen telepati, telekinezi konular.)
Yaratılan ortamın ve konunun gerçekçi olmasıyla tüm okuma boyunca Enstitü'nün içinde hissiyatı oluşturuyor. King'in kalemi gerçekten kendini okutan bir kalem. Keyifli ve sürükleyici bir okuma yaşatıyor.
Savaş hakkında düşünceleri, yetenek kısımlarında ki cümleleri gerçekten çok uzak bir düşünce değil. Bu tarz bilimsel konular tüyler ürpertici olabiliyor. Yoksa çok mu kurgu okuyoruz :)
Ayrıca kitap hakkında genel bir yorumlara bakıldığında 'gereksiz' uzatıldığı konusu çok tartışılmış kitap 615 sayfa olmasına rağmen ben 300 sayfa okumuş gibi hissetmiştim. Yani bana uzatılmış gibi gelmedi açıkçası.
Bir kurgu kitabı ve yaratılan dünyanın özelliklerini, ortamını, karakterleri üstünkörü anlatmak ne kadar doğru? Kısacası benim severek okuduğum bir King kitabıydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder